In zeven jaar tijd maakte Clara Spilliaert maar liefst 4.500 tekeningen, verspreid over 62 boeken. Die bewaart ze veilig opgeborgen in een kist in haar slaapkamer. De taferelen verbeelden haar meest intieme zielenroerselen, die gepaard gingen met de verhuizing van Tokio naar België op haar zestiende. Soms vormden de tekeningen een pure noodzaak om te kunnen communiceren in een onbekende taal. Vaker zijn ze de stille getuigen van een diepgravende zoektocht naar de betekenis van identiteit, familiebanden en seksualiteit.

“Sommige tekeningen zijn dromerig, andere zijn best rauw. In nauwe samenwerking met MER.Books maakte ik een selectie van 240 beelden voor de publicatie Sekirara, een Japans woord dat ‘heel erg naakt’ betekent. Dat is de enige manier waarop ik met die bijzonder persoonlijke beelden naar buiten wilde komen”, vertelt de kunstenaar. “Ze vormen het resultaat van een jarenlange zoektocht. Voor mij staat tekenkunst voor intimiteit. Daarom beschouw ik het minder als een deel van mijn publieke artistieke praktijk. Als iets me sterk emotioneert, zoals onze prachtige wingerd die recent door de buren is doorgeknipt en daardoor langzaam aan het afsterven is, grijp ik terug naar het potlood. Tekenen laat me toe een toevlucht te zoeken, zodat ik mijn emoties kan kanaliseren. Tegelijk vormen die dagboektekeningen uiteraard een onuitputtelijke inspiratiebron voor ander werk. Ook de eerlijkheid in de dagboekfilms van Jonas Mekas spreekt me bijzonder aan.”

Enkele jaren nadat ze was afgestudeerd in tekenkunst aan LUCA Gent, startte Spilliaert in 2018 met keramiek een nieuwe studie. “Ik ben afgestudeerd op onder meer een porseleinen fontein, waardoor ik de keramiekstudio op school leerde kennen”, vertelt ze. “Sindsdien verlangde ik ernaar om driedimensionale objecten te creëren. Het opende een nieuwe wereld. Anders dan mijn dagboektekeningen konden de sculpturen een eigen leven leiden. Sinds ik in 2021 opnieuw ben afgestudeerd, volgen de vragen voor expo’s en opdrachten in de openbare ruimte elkaar op. Met de show bij Keteleer Gallery zet ik nu ook de spannende stap naar de galeriewereld. Hoewel het voordien vaak best hard was, ben ik dankbaar dat ik tien jaar lang kon uitzoeken wie ik als mens en kunstenaar ben. Tegelijk heb ik het gevoel dat Keteleer Gallery me de vrijheid en het vertrouwen zal geven om te evolueren zoals ik dat zelf wil. Daarnaast hoop ik dat de galerie het menselijke contact met de verzamelaars zal faciliteren, want ik deel graag de verhalen achter mijn beelden.”